maandag 28 oktober 2013

Ingezonden brief van Najib Lacourt aan de redactie


De wijktijgers.

 
Een groep wijktijgers struint door de betonnen jungle op zoek naar een prooi. Meeste mensen begroeten hun vriendelijk en zijn zeer op hun gesteld maar sommige mensen die hen zien schieten weg of gedragen zich in één keer als een engel. Want dit zijn geen gewone tijgers dit zijn tijgers die de leefbaarheid in de wijk in de gaten houden. Met scherpe ogen en instinct houden ze de buurtbewoner in het gareel en zetten ze degene die zijn best doet in het zonnetje.

Eén van de wijktijgers krijgt een onoplettende prooi in zicht die op dat moment zijn asbak van zijn auto op straat leegt. Een actie die bij de wijktijgers niet door de beugel kan, ze snellen erop af als een groep hongerige roofdieren. Want net als gewone tijgers zijn deze tot hun tanden bewapend. Hun wapenarsenaal bestaat uit een camera, blocnote en een perskaart. Maar de belangrijkste wapens zijn een grote dosis doorzettingsvermogen, lef en eindeloze vragen. Met al hun wapens in aanslag schieten ze de man aan. Deze wordt volledig overrompeld door de wijktijgers. Die de man omringd hebben, camera in zijn gezicht en vuren de ene vraag na de andere. Vindt u dat normaal? Doet u dat thuis ook? Heeft u geen respect voor hoe de buurt eruit ziet? Kent u geen schaamte? De ene vraag is nog niet gesteld of de volgende wordt al gevraagd.
De man begint onder de enorme druk te stamelen. Maar herpakt zichzelf als hij door heeft dat het kinderen zijn en probeert met een tegenaanval zich eruit te praten. Maar de wijktijgers zijn niet van gisteren en houden hun poot stijf en de man verandert van tactiek en begint kwaad te worden. Waar jullie vervelende snotneuzen zich wel mee durven te bemoeien en gooit er nog wat scheldwoorden uit. Zijn scheldkanonnades zijn te erg om te beschrijven. Maar de wijktijgers laten zich niet uit het veld slaan, het zijn dan wel kinderen maar zijn net zo fel als een echte tijger. En met een flinke dosis lef en doorzettingsvermogen houden ze hun rug recht. De man heeft hen nu echt getergd en ze zetten hun tanden in de prooi en net als een tijger laten ze niet meer los en verhogen de druk op de man. Hun prooi staat met zijn rug tegen de muur en ziet geen uitweg meer. Aan alles is te zien dat de man aan het einde van zijn Latijn is en komt tot het besef dat hij zich gewonnen moet geven.
De zenuwen nemen toe, zijn hoofd wordt zo rood als een brandweerwagen en begint heftig te zweten. Doorhebben dat steeds meer mensen toe staan te kijken en achter de wijktijgers missie gaan staan. Uiteindelijk geeft hij zich gewonnen en raapt de sigaretten op, biedt zijn nederige excuses aan en belooft dat hij dit niet meer zal doen. Met zijn staart tussen zijn benen stapt hij in zijn auto en rijdt met een rood hoofd weg.

Ja, de wijktijgers staan hun mannetje en hebben weer een overwinning voor de buurt behaald en buurt weer wat schoner en beter gemaakt.

Dus denk de volgende keer maar twee keer na, want je kunt de wijktijgers maar beter aan jouw kant houden.
 
Najib Lacourt
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten